Katecheza 2: Celebracja liturgii (10.Niedziela Zwykła, rok A, Mt 9, 9–13)
Dzisiaj w ewangelii Jezus mówi do celnika Mateusza: „Pójdź za Mną.” Ta Jezusowa zachęta przyda się nam w drugiej odsłonie tematu dotyczącego Mszy św. i naszego jej rozumienia.
Tak więc już wiemy, że liturgia to celebrowanie tajemnicy Chrystusa zwłaszcza w jej paschalnym, a więc ofiarniczym wymiarze. Dzisiaj chcemy przyjrzeć się temu, co i kto składa się na tę celebrację liturgii.
- Celebransi liturgii:
Oto w jej niebiańskim wymiarze tym głównym celebransem pozostaje oczywiście sam Bóg. Apokalipsa św. Jana ukazuje nam piękne obrazy Boga w tej niebiańskiej liturgii: Ojca jako zasiadającego na tronie, Chrystusa jako Baranka żyjącego choć niby zabitego oraz Ducha Świętego jako wodę rzeki życia. Temu głównemu celebransowi towarzyszą zaś wszyscy ci, którzy już są z Bogiem zjednoczeni w niebie: aniołowie, 24 starców symbolizujących ST i NT, 144 tys. odkupionych (nowy lud Boży), Matka Boża oraz niezliczona rzesza ze wszystkich pokoleń, ludów i języków.
W ziemskim wymiarze ta liturgia ma swoje odwzorowanie w Kościele, gdzie cała wspólnota ochrzczonych, każdy na swój sposób, pełni rolę celebransów. Przewodniczą im biskupi jako następcy apostołów, ale na różne sposoby wspierają wszyscy ochrzczeni. To ma nas motywować do odnajdywania swojej aktywnej roli w celebrowaniu tego Bożego misterium.
- Znaki i symbole:
Celebracji liturgicznej towarzyszą rozmaite znaki i symbole, poprzez które budujemy nasze relacje między sobą ale i z Bogiem. „Światło i ciemność, wiatr i ogień, woda i ziemia, drzewo i owoce mówią o Bogu, symbolizują Jego wielkość, a zarazem bliskość.” – uczy nas KKK. „Dotyczy to również znaków i symboli życia społecznego ludzi: obmycie i namaszczenie, łamanie chleba i picie z tego samego kielicha mogą wyrażać uświęcającą obecność Boga i wdzięczność człowieka dla swego Stwórcy.” – czytamy dalej w KKK.
- Słowa i czynności:
Ubogaceniem znaków i symboli liturgicznych jest głoszone słowo dane nam przez Boga, które godnie ma być czytane i należycie objaśniane, aby każdy mógł Boże prawdy urzeczywistniać w swoim życiu. Do tego dochodzi cała część ofiarnicza liturgii Mszy św.
- Śpiew i muzyka:
Ubogaceniem liturgii jest też śpiew i muzyka ściśle powiązane ze sprawowanymi obrzędami liturgii. Im bardziej one współbrzmią ze sprawowanymi znakami, tym piękniejszą staje się liturgia.
- Święte obrazy:
Na koniec jeszcze słów kilka o świętych obrazach. Stary Testament wręcz zabraniał tworzenia wyobrażeń Boga. Dopiero wcielenie Bożego Syna zainicjowało nowy czas włączenia wizerunków Chrystusa do celebracji liturgicznej. Obraz ukazujący Chrystusa, Maryję czy świętych ma nam jeszcze bardziej pomagać w owocnym przeżywaniu celebracji liturgicznej. Dlatego też święte obrazy w kościołach nie mają tworzyć wydumanej wizji artysty, ale wspierać nasza modlitwę i budowanie relacji z Bogiem.
To wywołane na początku Jezusowe: „Pójdź za Mną” niech nam wszystkim będzie zachętą do coraz głębszego przeżywania Eucharystii, naszego spotkania z Panem.
